Պատմությունը գրողը վերցրել էր իր կյանքից։ Ես՝ որպես մելոման լինելով և գնահատելով երաժշտությունը,պատմութունը շատ հավանեցիր։
Մեկ մեկ մարդիկ այնքան են տարված իրենց գործերով,որ մոռանում են իրենց կյանքին” կյանք” պարգևող իրերի մասին։Երաժշտությունը ստեղծում է տրամադրություն,և օգնում շեղվել մտքերից։ Պատմության մեջ մոր փոփոխումը ցույց է տալիս այն, թե որքան քիչ բան է հարկավոր մարդուն երջանիկ լինելու համար,ուղղակի պետք է այդ փոքրիկ բանը գնահատել։
Նաև զարմանում եմ գլխավոր հերոսի նպատակասլացուցյանը։ Նա ծախսեց իր աշխատանքի 70 տոկոսը,մի բանի վրա որը իրեն երջանկություն է պարգևում։ Դա տալիս է մոտիվացիա շարունակելու զբաղվել այմ գործով որը քեզ դուր է գալիս։